Αρέθουσα Θεσσαλονίκης




Με το όνομα Αρέθουσα στο Νομό Θεσσαλονίκης αναφέρονται:


  • Δήμος του νομού Θεσσαλονίκης, με πληθυσμό 3.522 κατοίκων κατά την απογραφή του 2001. Περιλαμβάνει τα δημοτικά διαμερίσματα Αρέθουσας, Μαυρούδας, Σκεπαστού, Στεφανινών και Φιλαδελφίου.

  • Δημοτικό διαμέρισμα του δήμου Αρέθουσας του νομού Θεσσαλονίκης, με πληθυσμό 1.094 κατοίκων κατά την απογραφή του 2001. Περιλαμβάνει τις κοινότητες Αρέθουσας και Λευκούδας.

  • Κοινότητα που ανήκει στο δημοτικό διαμέρισμα Αρέθουσας, του δήμου Αρέθουσας, του νομού Θεσσαλονίκης, με πληθυσμό 929 κατοίκων κατά την απογραφή του 2001.



Αρχαιολογία

Η αρχαία Αρέθουσα απο της τις μέχρι σήμερα αρχαιολογικές μελέτες εντοπίζεται απο την περιοχή της Ρεντίνας (μακεδονικά Τέμπη )μέχρι τη σημερινή κοινότητα Αρέθουσας (10 χλμ βόρεια ). Δύο χιλίομετρα ανατολικά της σημερινής Αρέθουσας, κοντά στην περιοχή που οι ντόπιοι ονομάζουν Παλιόκαστρο, πρόσφατα αποκαλύφθηκε δάπεδο ναού του 6ου π.χ.αιώνα. Σε ακτίνα δε τριών χιλιομέτρων βρέθηκαν πολλά αρχαιολογικά ευρήματα, νομίσματα και της κλασικής περιόδου καθώς και των Βυζαντινών χρόνων. Μέχρι τα πρώτα Βυζαντινά χρόνια η αρχαία Αρέθουσα εντοπίζεται 10 χιλιόμετρα νότια της σημερινής κοινότητας κοντά στον ποταμό Ρηχίου μεταφέρει απο τις περιοχές Αρέθουσας και Στεφανινών απο τους πρόποδες δηλαδή των Κερδυλίων. Η μετάθεση της Αρέθουσας στη σημερινή της θέση πιθανολογείται στα Βυζαντινά χρόνια όταν μετά απο αλλεπάλληλες επιδρομές και καταστροφές οι κάτοικοι για λόγους ασφαλείας μετοίκισαν κοντά στους πρόποδες τών Κερδυλιών.


Ιστορία

Η αρχαία Αρέθουσα ιδρύθηκε απο Βοιωτούς ή απο Χαλκιδείς στην είσοδο της κοιλάδας κοντά στη σημερινή Ρεντίνα. Η περιοχή αναφέρεται απο τον Θουκιδίδη όταν ο Βρασίδας βάδιζε κατά της Αμφίπολης. Η περιοχή ήταν εύφορη είχε ναυπηγήσιμη ξυλεία, καθώς και μεταλλεία χρυσού και αργύρου.Ο Περικλής, κατά προτροπή του Δημοσθένη, έστειλε 2.000 αποίκους έτσι ώστε η Αθήνα να έχει προσβάσεις στον πλούτο της περιοχής. Η αρχαία Αρέθουσα αναφέρεται μεταξύ των συμαχών πόλεων των Αθηνών που πληρώναν φόρο στο ταμείο της σύμμαχίας. Απο τον Αριστοτέλη {Πολιτικά 3.8.13.} αναφέρεται ότι ο Βασίλιας της Μακεδονίας Αρχέλαος φιλοξενούσε την Αρέθουσα τον τραγικό ποιητή Ευριπίδη. Ο Ευριπίδης κατασπαράχτηκε απο σκυλιά και ετάφη στην Αρέθουσα με βασιλικές τιμές. Διασώθηκε το επίγραμμα που χαράκτηκε στον τάφο του Ευριπίδη {Ανθολογία, Ελληνικά 7,51} και ανεγράφεται τα εξής Ου σε κυνών γένος είλ 'Ευριπίδη, ουδέ γυναικός οίστρος, τον σκοτίης Κύπριδος αλλότριον, Αλλ Αίδης και γήρας υπαί Μακέτη δ' Αρεθούση Κείσαι, εταιρεί η τίμιος Αρχέλεω Σον δ'ου τούτον εγώ τίθεμαι τάφον αλλά του Βάκχου βήματα και σκηνάς ενβάδι πειθόμενας. Κενοτάφιο του Ευριπίδη αναγέρθηκε στην Πέλλα και στην Αθήνα, ενώ το σώμα του ποιητή αναπαύθηκε για πάντα στην Αρέθουσα το 407-- 6 π.χ Στην περιοχή της Αρέθουσας ο Αριστοτέλης ίδρυσε την περίφημη σχολή του όπου αργότερα η Ολυμπιάδα εμπιστεύθηκε την ανατροφή του Αλεξάνδρου μακριά απο τους κινδύνους του παλατιού της Πέλλας. Ήδη απο τα Βυζαντινά χρόνια η Αρέθουσα μεταφέρθηκε στη σημερινή της θέση. Κατάτην περίοδο της Τουρκοκρατίας η περιοχή ονομαζόταν Μασλάρ, απο τα τουρκικά αμά --σουλάρ, που σημαίνει, τα ωραία και πολλά νερά που τρέχουν.



Retrieved from "http://el.wikipedia.org/"
All text is available under the terms of the GNU Free Documentation License